De fout die ik zelf maakte in het omgaan met stress!
Er was een tijd dat ik dacht dat ik precies wist hoe ik met stress moest omgaan. Ik had een druk leven, maar ik wist van aanpakken. Gewoon doorgaan, niet zeuren, oplossingen zoeken. En als het even tegenzat? Dan moest ik gewoon harder mijn best doen.
Totdat ik erachter kwam dat deze strategie me niet verder hielp—maar juist verder uitputte.
Misschien herken je dit wel. Dat je jezelf vertelt dat je “gewoon even door moet zetten” en dat het dan vanzelf beter wordt. Dat je spanning negeert en je gevoelens wegduwt, omdat je denkt dat je er geen tijd voor hebt. Maar weet je wat ik ontdekte? Hoe langer je stress negeert, hoe harder het zich opbouwt.
En dat was precies de fout die ik maakte.
De grootste fout in mijn omgang met stress
Ik dacht altijd dat stress iets was wat ik moest oplossen. Dat als ik maar slim genoeg was, hard genoeg werkte en genoeg discipline had, ik het onder controle kon krijgen.
Dus ik deed het volgende:
✅ Meer plannen en organiseren, zodat ik “grip” hield.
✅ Positief denken en mezelf vertellen dat het “wel meeviel”.
✅ Harder werken en meer proberen te presteren.
Op papier zag dat er best goed uit. Ik deed alles wat je “zou moeten doen” om met stress om te gaan. Maar toch gebeurde er iets wat ik niet had verwacht. Hoe meer ik probeerde mijn stress te beheersen, hoe slechter ik me voelde.
Mijn hoofd bleef vol, mijn lijf bleef gespannen en zelfs als ik even rust had, voelde ik die onrust nog steeds.
Totdat ik in een burn-out belandde en besefte wat ik écht fout deed….
Wat ik niet begreep over stress
Wat ik toen niet wist—maar nu wél begrijp—is dat stress niet alleen iets mentaals is. Het zit in je lichaam, in je zenuwstelsel.
Je kunt stress niet alleen met gedachten oplossen. Je kunt het niet wegplannen, wegdenken of wegwerken. Want stress is niet alleen een probleem dat je moet fixen. Het is een signaal van je lichaam. Een oproep om iets anders te doen.
En als je dat signaal negeert, dan wordt de stress alleen maar sterker.
Mijn fout? Ik luisterde niet. Ik probeerde het te controleren in plaats van te voelen.
Wacht even…Herkenbaar voor jou? Check deze pagina! Gratis voor jou!
Wat ik nu anders doe – en wat jij ook kunt doen
Toen ik dit besefte, ben ik mijn hele benadering van stress gaan veranderen. Dit is wat ik nu wél doe:
👉 1. Ik neem spanning serieus in plaats van het weg te duwen
In plaats van mijn spanning te negeren, merk ik het op. Voel ik mijn lijf. Als ik merk dat ik onrustig word, pauzeer ik even. Ik ga niet meteen op zoek naar een oplossing. Ik sta stil bij wat mijn lichaam me wil vertellen.
👉 2. Ik zoek ontspanning niet in mijn hoofd, maar in mijn lichaam
Rust begint niet bij denken, maar bij voelen. Dus in plaats van méér te analyseren, doe ik dingen die mijn zenuwstelsel kalmeren: langzaam ademhalen, wandelen, bewust bewegen.
👉 3. Ik besef dat ik stress niet hoef te ‘fixen’
Mijn grootste fout was denken dat stress iets was wat ik moest oplossen. Maar stress hoort bij het leven. Het is niet de stress zelf, maar hoe je ermee omgaat dat bepaalt hoe je je voelt.
En weet je wat het mooie is? Hoe meer ik stopte met vechten tegen stress, hoe meer ruimte er ontstond voor rust.
Wat als jij ook anders met stress om zou gaan?
Misschien herken je jezelf in dit verhaal. Misschien ben jij ook iemand die altijd doorgaat, die stress probeert te beheersen, die denkt dat het vanzelf wel beter wordt als je maar lang genoeg volhoudt.
Maar mag ik je iets vragen?
👉 Wat als je het niet harder hoeft te proberen, maar anders mag aanpakken?
Wat als je stress niet hoeft op te lossen, maar mag leren hoe je er anders op reageert?
Dit inzicht heeft voor mij álles veranderd. En ik weet zeker dat het dat voor jou ook kan doen.
Vind je het fijn om hier eens gratis én vrijblijvend over door te praten? Voel je welkom! Soms is het gewoon fijn om elkaar gesproken te hebben via mail of telefoon!
