‘Albert, ik heb dit eigenlijk nog met bijna niemand besproken…’ ‘Waar ben je bang voor?’ Was mijn vraag. ‘Ik ben bang om te falen’, zo luidde het eenvoudige antwoord. Achter dit antwoord lag veel pijn, verdriet, piekeren en zorgen verscholen. Neem jij jezelf serieus, luister jij wel naar je lichaamssignalen?
Tegenover me zat een krachtige, jonge vrouw die veel bereikt heeft en eindelijk de functie heeft waar ze jaren voor knokte! Echter belandde ze in een team en sfeer waar ze zich helemaal niet thuis voelde. Diep in haar hart, wil ze er zo snel mogelijk weg. Wat haar belet is angst..
Om jezelf serieus te nemen is moed nodig! De angst om te falen zorgde ervoor dat zij ging reageren vanuit haar kind-stuk. Als krachtige en volwassen vrouw lukte het haar niet om vanuit die hoedanigheid te reageren. Zonder dat ze zich er bewust van was ‘schoot’ ze in een ‘split-second’ in haar overlevingspatroon dat ze als kind had ontwikkeld. Ze had het toen zó nodig om te kunnen overleven! Ze was bang geworden om te falen, want als kind heeft ze ervaren hoe erg dat is en hoe onmogelijk dat voor haar was. Ze ging zich aanpassen, ze ging patronen ontwikkelen die haar toen hielpen.
Het gaf haar opluchting toen ze erachter kwam waar het vandaan kwam en dat ze het nu los mag laten. Deze patronen dienen haar niet meer.
Allemaal hebben we onze thema’s waarop we terugschieten in ons kind-stuk. Heb jij ze al ontdekt of benieuwd wat jij uit het verleden meeneemt? Ben jij bereid jezelf serieus te nemen, ondanks angst..?
